ยินดีบ้านใหม่ให้แม่เป็นรูปร่างจากเสียงร้องหมอปุ๊ก แฟนๆร่วมยินดี

จากความตั้งใจเริ่มต้นหาทุนซ่อมแซมบัานให้แม่ และความตั้งใจเป็นผล"หมอปุ๊ก"บ้านกระสัง บุรีรัมย์คว้าแชมป์ดวลเพลงชิงทุนเพื่อหาทุนซ่อมแซมบ้านให้แม่  วันนี้บ้านที่สร้างจากน้ำพักน้ำแรงจากการร้องเพลงที่ได้แชมป์ 20 สมัย คนแรกของรายการ "ดวลเพลงชิงทุน" มีเงินทุนสร้างบ้านหลังใหม่ให้แม่ วันนี้แฟนๆเพลง รวมถึงหลายท่านที่รูัคุณแม่น้องปุ๊กร่วมยินดี บ้านเดิมหลังคารั่ว ตัวบ้านต่ำกว่าข้างๆบ้าน ฝนตกทีไรมีอันต้อวน้ำท่วมขังในบ้านทุกครั้ง วันนี้หลังใหม่ถมดินยกสูงขึ้นพร้อมตัวบัานไม่ใหญ่ไม่เล็กแต่ก็ภูมิใจที่ร้องปุ๊ก หาเงินมาสร้างจากการร้องเพลง คุณแม่น้องปุ๊กยังกล่าวขอบคุณทุกๆท่าน 
 

แฟนๆ ร่วมยินดี
 
ฝากติดตามแล้วผลงานที่ร่วมกับครูสลา ฟังเพลง เขียนฝันไว้ข้างฝา หมอปุ๊ก  คลิก หรือ  https://youtu.be/r1GusI8Ettk

หมอปุ๊ก ณัฐริดา ได้แชมป์คนคนแรกของรายการ ดวลเพลงชิงทุน ด้วยเสียงร้องที่มีความไพเราะ ครูสลา ให้โอกาสโดยดึงมาเข้าโครงการ- ไทบ้าน The Cover คนที่ 5 ทำให้มีเพลงให้ฟังในวันนี้

มารู้จัก(ว่าที่) หมอปุ๊ก กันมากขึ้น
 ชื่อจริง : ณัฐริดา บรรเทิงใจ ชื่อเล่น : ปุ๊ก
..........................
ประถม : ตอนต้นโรงเรียนบ้านกระสัง(หรุ่นราษฎร์รังสรรค์) ประถมตอนปลาย เรียนโรงเรียนเทศบาล 3
..........................
มัธยม : โรงเรียนบุรีรัมย์พิทยาคม
..........................

ปัจจุบันกำลังศึกษา : มหาวิทยาลัยมหิดล หลักสูตร แพทยศาสตรบัณฑิต โครงการผลิตแพทย์เพื่อชาวชนบท ติดตาม และส่งกำลังให้ หมอปุ๊ก Natarida Bunterngjai
ในวันนั้นวงดนตรีวงลูกทุ่งทิวสน โรงเรียนบุรีรัมย์พิทยาคมตั้งแต่ ม.1-ม.6 มีนักร้องที่โดดเด่นคนหนึ่ง" น้องปุ๊ก ในช่วงนั้นทั้งเรียนและ "เดินสายประกวด-วนเวียนในสายเวทีสตริงคอมโบระดับมัธยม แต่น้องก็ไม่เคยทิ้งการเรียน แม้จะต้องแบ่งเวลาในการซ้อมดนตรี และก็ทำได้ดี จนน้องปุ๊กสามารถก็สามารถสอบติดแพทย์มหิดล  และศึกษาอยู่ในทุกวันนี้ แต่ด้วยในหัวใจมีแต่เสียงเพลงจึงไม่ทิ้งความฝันในการเป็นนักร้อง เวลาว่างจากเรียนแพทย์ยังหาโอกาสประกวดในเวทีต่างๆ

ชึวิตในวันนี้ หมอปุ๊กบอกว่าไม่ได้โรยด้วยดอกกุหลาบ เล่าให้ฟังว่าที่ทำให้มาเรียนหมอ เนื่องจากคุณพ่อป่วย ต้องเข้าออกโรงพยาบาลเป็นประจำ เวลาเราไปเยี่ยมจะเห็นการทำงานของคุณหมอ เลยเกิดเป็นแรงบันดาลใจขึ้นมาว่าเราไม่อยากเป็นแค่คนดูแลพ่อแม่ยามเจ็บป่วยเท่านั้นแต่อยากเป็นคนที่สามารถรักษาท่านได้ด้วย แต่น่าเสียดายที่คุณพ่อไม่อยู่รอให้เราได้รักษา ท่านจากเราไปตั้งแต่ยังเรียนอยู่ ม.4 พอขาดเสาหลักของครอบครัว ชีวิตความเป็นอยู่ก็ลำบากขึ้นกว่าเดิม จากที่เราเคยเรียนหนังสือเฉยๆ ก็ต้องช่วยแม่ทำงาน วันหยุดเสาร์-อาทิตย์ ก็เร่ขายลูกชิ้น ปิ้งข้าวโพด เผือก มัน ขายบ้าง พอเรียนอยู่ ม.6 ก็ได้ทำงานหารายได้พิเศษก็พอสบายขึ้นมาได้ระดับหนึ่ง คือ สอนพิเศษ จริงๆ ก็คิดว่าไม่ได้ลำบากขนาดนั้นนะคะ แต่ตอนนั้นคิดไว้ว่า เราจะอยู่แบบนี้ตลอดไปไม่ได้ อยากทำให้คนข้างหลังสบายไม่ต้องลำบากแบบนี้ สิ่งเดียวที่คิดได้ตอนนั้นคือตั้งใจเรียน  เพราะรากฐานที่มั่นคงของคนอยู่ที่การศึกษา เราเลยต้องขยันให้มากที่สุด ตอนมัธยมเป็นเด็กกิจกรรมด้วยค่ะ ชอบร้องเพลงเลยเป็นตัวแทนของโรงเรียนประกวดร้องเพลงตามงานต่างๆ ทุกปีตั้งแต่อยู่ ม.1-ม.6 พยายามเรียนไปด้วยทำกิจกรรมไปด้วย ไม่เหนื่อยเลยค่ะ เป็นสิ่งที่เรารักทั้งสองอย่าง เลยพยายามทำทุกอย่างออกมาให้ดีที่สุด อยากเป็นแบบอย่างหรือแรงบันดาลใจให้กับคนอื่นได้บ้างไม่มากก็น้อย สิ่งที่ภาคภูมิใจตอนเรียนอยู่มัธยม คือการได้รับเลือกให้เป็นตัวแทนของโรงเรียนเข้ารับประเมินนักเรียนรางวัลพระราชทานตอนอยู่ ม.6 เหมือนกับว่าสิ่งที่เราทำมาทั้งหมด คุณครูเชื่อใจเรา และสามารถเป็นแรงบันดาลใจเป็นแบบอย่างให้น้องๆ ได้แล้ว


ขอบคุณ เพจ บ้านครูสลา คุณวุฒิ 
เรื่องราวโดย Nuch Ployphet  facebook.com/nuch.ployphet