ยังจำได้ไหมน้องปุ๊ก-เด็กบุรีรัมย์นักร้องโรงเรียนสู่แพทย์มหิดลและนักร้องอาชีพ

ในวันนั้นวงดนตรีวงลูกทุ่งทิวสนตั้งแต่ ม.1-ม.6 จากบุรีรัมย์พิทยาคมมีนักร้องที่โดดเด่นคนหนึ่ง"น้องปุ๊ก"วงเดินสายประกวดวนเวียนในสายเวทีสตริงคอมโบระดับมัธยม แต่น้องก็ไม่เคยทิ้งการเรียน แม้จะต้องแบ่งเวลาในการซ้อมดนตรี น้องปุ๊กสามารถก็สามารถสอบติดแพทย์มหิดล  และศึกษาอยู่ในทุกวันนี้ แต่ด้วยในหัวใจมีแต่เสียงเพลงจึงไม่ทิ้งความฝันในการเป็นนักร้อง เวลาว่างจากเรียนแพทย์ยังหาโอกาสประกวดในเวทีต่างๆออกรายการกิ๊ก-ดู๋ประชันเสียงดี  มาประกวดรายการชุมทางดาวทอง น้องปุ๊กก็สามารถชนะและได้เป็นแชมป์ชุมทางดาวทอง รุ่นดาวทองฤดูกาลที่ 2 ทำให้เธอได้กลายมาเป็น"หมอปุ๊ก ดาวทอง"พร้อมกับลุ๊คใหม่ที่ทางค่ายภูมิใจ มาดที่สง่ามั่นใจยิ่งกว่าเดิมในตอนนี้ พร้อมมีเพลงเป็นของตัวเอง ในสังกัดดาวทอง กับบทเพลงเพราะๆ และเป็นเพลงแรกในชีวิต เพลง จันทร์ไม่เคยห่างไกล ใจไม่เคยห่างกัน  และซิงเกิ้ลใหม่ป้ายแดง ต้นฉบับเพลง หวานอมขมคาย-โดยหมอปุ๊กดาวทอง ดูมิวสิค

ชึวิตในวันนี้ หมอปุ๊กบอกว่าไม่ได้โรยด้วยดอกกุหลาบ เล่าให้ฟังว่าที่ทำให้มาเรียนหมอ เนื่องจากคุณพ่อป่วย ต้องเข้าออกโรงพยาบาลเป็นประจำ เวลาเราไปเยี่ยมจะเห็นการทำงานของคุณหมอ เลยเกิดเป็นแรงบันดาลใจขึ้นมาว่าเราไม่อยากเป็นแค่คนดูแลพ่อแม่ยามเจ็บป่วยเท่านั้นแต่อยากเป็นคนที่สามารถรักษาท่านได้ด้วย แต่น่าเสียดายที่คุณพ่อไม่อยู่รอให้เราได้รักษา ท่านจากเราไปตั้งแต่ยังเรียนอยู่ ม.4 พอขาดเสาหลักของครอบครัว ชีวิตความเป็นอยู่ก็ลำบากขึ้นกว่าเดิม จากที่เราเคยเรียนหนังสือเฉยๆ ก็ต้องช่วยแม่ทำงาน วันหยุดเสาร์-อาทิตย์ ก็เร่ขายลูกชิ้น ปิ้งข้าวโพด เผือก มัน ขายบ้าง พอเรียนอยู่ ม.6 ก็ได้ทำงานหารายได้พิเศษก็พอสบายขึ้นมาได้ระดับหนึ่ง คือ สอนพิเศษ จริงๆ ก็คิดว่าไม่ได้ลำบากขนาดนั้นนะคะ แต่ตอนนั้นคิดไว้ว่า เราจะอยู่แบบนี้ตลอดไปไม่ได้ อยากทำให้คนข้างหลังสบายไม่ต้องลำบากแบบนี้ สิ่งเดียวที่คิดได้ตอนนั้นคือตั้งใจเรียน  เพราะรากฐานที่มั่นคงของคนอยู่ที่การศึกษา เราเลยต้องขยันให้มากที่สุด ตอนมัธยมเป็นเด็กกิจกรรมด้วยค่ะ ชอบร้องเพลงเลยเป็นตัวแทนของโรงเรียนประกวดร้องเพลงตามงานต่างๆ ทุกปีตั้งแต่อยู่ ม.1-ม.6 พยายามเรียนไปด้วยทำกิจกรรมไปด้วย ไม่เหนื่อยเลยค่ะ เป็นสิ่งที่เรารักทั้งสองอย่าง เลยพยายามทำทุกอย่างออกมาให้ดีที่สุด อยากเป็นแบบอย่างหรือแรงบันดาลใจให้กับคนอื่นได้บ้างไม่มากก็น้อย สิ่งที่ภาคภูมิใจตอนเรียนอยู่มัธยม คือการได้รับเลือกให้เป็นตัวแทนของโรงเรียนเข้ารับประเมินนักเรียนรางวัลพระราชทานตอนอยู่ ม.6 เหมือนกับว่าสิ่งที่เราทำมาทั้งหมด คุณครูเชื่อใจเรา และสามารถเป็นแรงบันดาลใจเป็นแบบอย่างให้น้องๆ ได้แล้ว

น้องปุ๊กยังเล่าให้ทีมงานฟังต่อว่า ด้วยความที่เราชอบร้องเพลงอยู่แล้ว ระหว่างเรียนอยู่ในกรุงเทพฯ ถ้าหากว่ามีเวลาว่างเราก็หาโอกาสประกวดร้องเพลง คนเสียงดีเยอะมากๆ ตอนแรกๆ ประกวดไปก็ไม่ค่อยชนะ ทั้งๆ ที่คิดว่าเราก็ร้องดีอยู่นะ 555 จริงๆ ไม่ใช่เลย มีข้อบกพร่องที่ต้องเติมเต็มแก้ไขอยู่อีกมาก เราก็พยายามปรับให้ดีที่สุด จนเมื่อไม่นานมานี้ไปประกวดรายการชุมทางดาวทอง เราก็ชนะมาได้เป็นแชมป์ชุมทางดาวทอง รุ่นดาวทอง ฤดูกาลที่ 2 ได้รางวัลที่น่าภาคภูมิใจมากๆ ที่สำคัญกว่านั้นคือได้มีเพลงของตัวเอง (ถือเป็นความฝันสูงสุดตอนเด็กๆ เลยนะเนี่ย) คือเพลงจันทร์ไม่เคยห่างไกล ใจไม่เคยห่างกันกับเพลงหวานอมขมคาย ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะ...หมอปุ๊ก ฝากทิ้งท้าย 

    

 

ชื่อจริง : ณัฐริดา บรรเทิงใจ ชื่อเล่น : ปุ๊ก

..........................
ประถม : ตอนต้นโรงเรียนบ้านกระสัง(หรุ่นราษฎร์รังสรรค์) ประถมตอนปลาย เรียนโรงเรียนเทศบาล 3
..........................
มัธยม : โรงเรียนบุรีรัมย์พิทยาคม
..........................
ปัจจุบันกำลังศึกษา : มหาวิทยาลัยมหิดล ปี 3 หลักสูตร แพทยศาสตรบัณฑิต โครงการผลิตแพทย์เพื่อชาวชนบท ติดตาม และส่งกำลังให้ หมอปุ๊ก Natarida Bunterngjai

เรื่องราวโดย Nuch Ployphet  facebook.com/nuch.ployphet